Idejno-estetsku osnovu dramaturgije Tenesi Vilijamsa odlikuje dubinsko poznavanje svakidašnjeg sveta američkog Juga, sredinom XX veka. Pesimistički tonovi ukazuju na dramatičan život obicnih ljudi. Po intimističkim temama podseća na Čehova, ali bez filozofsko-estetske dubine. Skidajući veo sa tzv. „američkog sna“, Vilijams pokazuje svoje dramske likove, istinski sukobljene sa psiho-socioegzistencijalnom nužnošcu, kao dramaturgiju interaktivnih odnosa jednog manje-više marginalnog sveta...